“Trzeba pamiętać to, co złe. To jedyny sposób, żeby przetrwać, pomyślał. Jedyny sposób, żeby iść naprzód. Nie pamiętać o dobrych chwilach. Wyprzeć się ich. Zapomnieć. Tylko tak można sobie z tym poradzić. W ten sposób można dalej żyć. (…)
Pamiętać to, co złe.”
Parsons, Moja ulubiona żona
Można i tak. Wypalić za sobą trawy, drzewa, ziemię. W gniewie szukać siły, żeby posuwać się do przodu. Metodą karnaka wsypać sobie pieprz do oka i skupić się na bólu, nie rozpamiętywaniu: i co gdyby, ale przecież, a jednak, a może.
Jeśli nie potrafimy zapomnieć, lepiej pamiętajmy, to co najgorsze.
Można i tak.
No comments:
Post a Comment