PALEC BOŻY

Palec zaczyna mnie swędzieć - to chyba dobry znak?

Ale od początku. 

Pies z kotem.

Nie znają się.

Kot ma około 14 lat, jest więc starszym panem czy wręcz staruszkiem. Na imię ma Frodo i jest wykastrowany.

Pies, a właściwie suka - połączenie wilka z dobermanem. W sile wieku. Na imię ma Kobra. 

Miejsce spotkania: ogród przy moim domu.

Jak obstawiacie wynik spotkania?… 

No coż. 

Oszalały Frodo, z dzikim wrzaskiem i wysuniętymi pazurami, raz po razie naciera na biedną Kobrę, która kręci się w miejscu, próbując zorientować się, z której strony nastąpi kolejne uderzenie. Furia kota nie do opanowania - próbuję stanąć mu na drodze, ale umyka mi za każdym razem i znów wbija pazury w biednego psa.

Nie ma czasu, żeby iść po wiadro z wodą - najlepszy sposób na ostudzenie rozjuszonego kota.

W desperacji łapię go za kark, kot wrzeszczy, wyrywa się, drapie… Daje to czas psu na ucieczkę. Niestety, w którymś momencie kot gryzie mnie w palec - właściwie nie gryzie (a wierzcie mi, znam to i nikomu nie życzę), ale zahacza którymś zębem o skórę na moim palcu.

Rana nie jest duża; wysysam krew, w domu polewam obficie wodą utlenioną i przyklejam plaster z opatrunkiem.

Wieczorem palec spuchnięty jak bania, zaropiały, lekko siny…

Nie idę do lekarza, bo wiem z doświadczenia, co będzie. Już to przechodziłam, gdy Frodo ugryzł kiedyś mojego zięcia. Kot, który gryzie, uznany jest za kota, który potencjalnie może mieć wściekliznę. Kot trzymany jest w domu, pod obserwacją - nie może wychodzić przez chyba dwa tygodnie. Za to regularnie przychodzi weterynarz na (płatne) wizyty… Dziękuję bardzo.

Koty w paszczy mają istną mega-bombę bakteryjną.

Jak warany.

A więc trzy razy dziennie zmieniam opatrunki, za każdy razem dokładnie przemywając babrzącą się ranę i nakładając nową porcję maści z trzema antybiotykami.

Dziś mija piąty dzień tej zabawy i palec po raz pierwszy zaczyna wyglądać trochę lepiej.

A nawet lekko swędzi.

A więc chyba przeżyję.

Jaki jest morał z tej opowiastki?

A taki:

Kot

ja mam pana boga w futrze

kiedy się przeciągam wzdłuż

czuję jego palce

wyprężone na grzbiecie

on - w mięśniach moich nóg

kroczy ciszej

niż okragły księżyc

po przyczajonym niebie

nie płoszymy gałęzi

wiatr

trzepocze nam w pysku,

skrzydłem głupiego wróbla

oblizuję wąs

z ciepłej krwi

zmrużony - spiewam hymn

- o dobrym bogu

Halina Poświatowska